Beautyill

Being ill doesn't mean you can't look beautiful

  • Let’s talkContact
  • OverHelen
  • PortfolioFotografie
  • BeautyillWebshop
  • In theMedia
  • AdverterenSamenwerken

5 januari 2022

Hoe je wereld groeit tijdens je zwangerschap en krimpt na verlies

Laatst bedacht ik me hoe typerend het is. Hoe langer het geleden is dat Jonah geboren/overleden is, hoe kleiner de wereld soms lijkt aan te voelen.

Als ik er over nadenk wordt in eerste instantie je wereld groter als je zwanger bent, op werkelijke alle gebieden die je je kunt bedenken. Je eigen gezin wordt groter, je familie groeit, je dromen groeien, je kennis want je verdiept je in alles wat met baby’s te maken heeft, ontmoet andere vrouwen die ook zwanger zijn op cursussen en bovenal wordt je buik groter en daarmee groeit de liefde voor je kindje meer en meer. Het groeit van alle kanten voor je gevoel.

Hoe je wereld groeit tijdens je zwangerschap en krimpt na verlies echo bordurenToen Jonah plotseling geboren werd en overleed bij de geboorte, kwamen we op een zwarte wolk terecht. Maar niet alles wat zo gegroeid was verdween direct omdat Jonah veel verbondenheid bracht. Iedereen leeft met je mee op zo’n moment en je voelt naast die zwarte wolk ook een hele warme deken om je heen.

Maar die warme deken kan niet eeuwig duren, dat is zo met alle rouw. Als je zelf nu denkt aan het verlies van een dierbare: die week voor de uitvaart is heel anders dan wanneer diegene eenmaal begraven of gecremeerd is. En dat moet ook want we kunnen niet eeuwig stil blijven staan bij de dood, dat moeten we ook niet willen.
Maar waar ikzelf verschil in merk is het verlies van een kind, dat is toch wel echt een hele andere rouw.
Waar alles doorgaat zoals het door hoort te gaan, gaat het soms voor mijn gevoel niet door omdat er zo’n belangrijk deel van mij ontbreekt. En precies dat stukje is eenzaam want het is zo lastig voor te stellen voor anderen.

Hoe je wereld groeit tijdens je zwangerschap en krimpt na verlies echo bordurenKerstmis is zo’n grote gebeurtenis waarbij mijn wereld even extra klein aanvoelde. Vrolijke foto’s van prachtige gezinnetjes, dan komt de leegte extra binnen.
Of kerstkaarten die op de deurmat vallen voor Twan en Helen. Voor mijn gevoel wordt er dan iemand, die erg belangrijk voor ons is, vergeten.
Hoewel ik begrijp dat het niet normaal is dat je overledenen op een kerstkaart zet, is dat bij het verlies van een kind toch anders. Zelf schrijf ik Jonah altijd op al onze kaarten, Hope schreef ik er trouwens ook al 7 jaar op. Want dat is hoe ons gezinnetje aanvoelt en dat is ons gezinnetje waar ik zo trots op ben.

Een klein beetje is mijn wereld ook gegroeid doordat ik andere sterrenmama’s heb leren kennen. Die opvallend genoeg ook altijd de naam van hun sterrenkindje erbij vernoemen. Weet daarom dus dat ik niet de enige ben die kaarten waarbij hun overleden kindje niet benoemd wordt lastig vind. Heb erover nagedacht waardoor het komt en ik denkt dat dat aansluit op mijn vorige verhaal. Zelf vergeet je je sterrenkindje nooit en het is een grote angst dat anderen hem of haar wel vergeten. Een overleden kind maakt nog iedere dag onderdeel van je gezin uit. In je hart stopt dat groeien eigenlijk niet echt terwijl je goed weet dat feitelijkheden niet meer groeien. Jonah kan niet lopen of brabbelen en zal nooit autorijden. Het is onnatuurlijk dat je kindje overlijd en daarmee dus ook direct alle dromen en groei.

Dat is dan ook de reden waarom ik mezelf extra stil hield de afgelopen tijd. Vlak voor kerst overleed iemand die me onwijs dierbaar is, bovenop een toch al lastige periode. Merkte dat ik echt even rust nodig had en ondertussen ben ik me langzaam op aan het laden voor het nieuwe jaar. Een jaar met hopelijk voor iedereen wat meer zonneschijn!

Wens je alle goeds en hoop dat al je dromen uit mogen komen in 2022.

Ook leuk om te lezen:

Tweede en laatste zwangerschapstrimester De eerste weken na het verlies van Jonah Stichtingen die ons hebben geholpen bij het verlies van ons zoontje Eerste jaardag Jonah Onze lieve Jonah

Onderwerpen: Jonah*

Previous
Next

Comments

  1. Beatrice van Schaik says

    25 januari 2022 at 11:27

    Mooi geschreven. Het verlies van een kind vergeet je nooit, helaas heb ook ik deze ervaring. Sterkte voor de toekomst.

    Beantwoorden
  2. Papa van Helen says

    5 januari 2022 at 20:16

    Wederom erg goed verwoord lieve schat. Jonah was, is en blijft een kleinzoon van ons, ik draag zijn naam met grote trots.

    XXX papa van Helen opa van Jonah.

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.


Hi, welkom op mijn persoonlijke blog!

Mijn naam is Helen (33), mama van Jonah* en Leah, hondenmama van Hope en al 12 jaar samen met Twan. Op Beautyill verschijnen wekelijks meerdere artikelen over beauty, lifestyle en personal. Mijn slogan is: Being ill doesn’t mean you can’t look beautiful! Door mijn slogan ben ik in 2011 gestart met Beautyill, ik heb namelijk Adenomyose.

Liefs, Helen

Follow on Instagram

Favorieten

FOREO Iris 2

Kiehl’s Baby Gentle Hair & Body Wash

Lush kerstcollectie 2022

Onderwerpen

Facebook

Disclaimer

Mijn afbeeldingen worden met veel liefde gemaakt en zijn auteursrechtelijk beschermd. Wil je ze gebruiken? Of meer informatie? Lees eventjes mijn disclaimer.

Privacyverklaring

Hoe gaan we om met privacy op Beautyill? Check even onze privacyverklaring.

  • Facebook
  • Instagram
  • Twitter
  • YouTube

Copyright © 2023 · Beautyill·