30th birthday, terugblik op het afgelopen jaar

Vandaag is mijn 30e (!) verjaardag. Bizar! Voel me geen jaar ouder dan 25 en toch tik ik vandaag de 30 alweer aan. Vandaag neem ik je mee: 30th birthday, terugblik op het afgelopen jaar.

30th birthday, terugblik op het afgelopen jaar

Mooie reizen

Dit jaar was een échte rollercoaster waarvan ik maar een klein gedeelte op mijn blog heb gedeeld. Heel veel mooie dingen zoals de bijzondere reis naar IJsland en de relax vakantie met mijn moeder in Turkije, ik heb hier intens van genoten.
Hoewel Twan overduidelijk de avontuurlijke is van ons twee, kwam ik met het idee om naar IJsland te gaan. Noorwegen vond ik zo prachtig vorig jaar dat ik besloten had meer van de natuur te willen zien. De reis heeft diepe indrukken op mij achtergelaten en binnenkort moet ik er echt even de tijd voor nemen om na te genieten en onze vakantie video op mijn gemakje te monteren. De vakantiefoto’s van onze reis heb ik al gedeeld: Rondreis IJsland dag 1 t/m 8, reisdagboeken Rondreis IJsland dag 9 t/m 17, reisdagboek. We weten allemaal dat gezondheid niet vanzelfsprekend is maar dit jaar werd dat binnen mijn gezin extra benadrukt. Hierdoor wilde ik dolgraag dit jaar met Twan naar IJsland.

Deze dingen hadden toch wel een beetje de overhand

Maar ziekte had dit jaar toch wel de overhand, helaas. Zelf kon ik afgelopen winter bijna niets van de pijn in mijn buik en in mei kreeg ik de diagnose adenomyose, een vorm van endometriose. Tijd om dit een plaatsje te geven gaf ik mezelf niet, de vrouw van mijn vader kreeg te horen dat ze een hersentumor heeft (na longkanker vorig jaar) en Mama werd voor de tweede keer geopereerd aan haar pols. Zorgen voor anderen was in de weken dat ik zelf in het ziekenhuis liep iets wat veel belangrijker voelde. Ik focuste me op het endometriose dieet: want dan komt alles goed hield ik mezelf voor. Gelukkig helpt dit dieet ook nu nog enorm en kan ik weer bewegen, werken en genieten van het leven.
Eind september zat de schrik er weer in omdat er bij Hope snel een grote bult groeide. Twan en ik vreesde voor het ergste, we waren een hecht team met z’n drietjes en gingen overal samen naartoe. Tijdens mijn vakantie kregen we de uitslag dat dit uiteindelijk tócht een ontstoken vetbult was geweest. Wat waren we allemaal heel blij met dit nieuws, iedereen had zo lief met ons meegeleefd.

Mooiste les dit jaar

Maar vooral door adenomyose leerde ik ook één van de mooiste lessen dit jaar. Ik leerde beter voor mezelf te zorgen, zei koekjes en snoepjes –en ik was GROOT fan- gedag en eet nu vooral veel groente en fruit. Hierdoor zei ik ook gedag tegen 7 overtollige snoepjes en koekjes kilo’s waardoor ik een stuk beter in mijn vel kwam te zitten. Sinds 9 mei volg ik het ‘endometriose dieet‘ en ik kan inmiddels wel zeggen dat het niet meer voelt als een dieet maar gewoon een manier van leven is geworden voor mij. Het feit dat ik na -7 kilo wat nieuwe kleding nodig had vond ik leuk maar wat fantastisch is, is dat ik ook veel minder klachten heb.

Trots

Als ik terugkijk op dit jaar dan weet ik dat het een heftig jaar was maar dan overheerst duidelijk het gevoel van trots. Trots op mijn kleine familie die elkaar zo innig heeft gesteund, trots op mijn lieve vriendinnen die er altijd voor mij zijn, trots op jullie die mijn blog artikelen lezen en lieve berichtjes sturen. En toch ook trots op mezelf dat ik deze lessen nog even heb meegepikt voor mijn 30e 😉

Het doet wel een een tikkeltje pijn dat ik nu gaan twintiger meer ben. Maar zoals Papa altijd zegt: ouder worden is niet erg, niet meer ouder worden dát is pas erg!