Alweer een dik jaar geleden ging ik me verdiepen in krukken. Merkte dat ik steeds minder lang kon lopen en het me erg veel energie kostte. Maar minder lopen of meer rust nemen zag ik niet zo zitten. Ik ben tenslotte gek op shoppen!
Op de foto hierboven zie je mijn kruk tegen de lantaarnpaal staan, blijf het onwennig vinden om er mee op de foto te gaan..
Op internet heb ik niet veel hierover kunnen vinden, het werd me door veel mensen afgeraden. Fibromyalgie zit door je hele lichaam, dus wanneer je je benen probeert te ontlasten d.m.v. een kruk, dan vraag je juist meer van je armen en zou je het probleem alleen verschuiven.
Toch besloot ik me hier niets van aan te trekken en het te proberen, in mijn armen had ik veel minder pijn dan in mijn knieën. En ik merkte dat ik het erg fijn vond om in mijn moeders arm te hangen voor steun.
Ik kocht op internet twee krukken, zwarte, wilde dat ze goed bij mijn kleding zouden passen. Deze heb ik zelf betaald omdat het nogal lastig is dit vergoed te krijgen in mijn geval.
Hoewel ik er twee nam wilde ik ze niet allebei tegelijk gebruiken, maar dit was voordeliger en is handig om een reserve te hebben. (Achteraf gezien was dit niet nodig geweest want ik gebruik ze nooit samen, dus waarom heb je er dan twee nodig?)
En wat heeft me dit goed gedaan deze keuze! Dit jaar heb ik ze voor het eerst mee op vakantie genomen en het is ideaal. Ik gebruik mijn kruk zoals oude mensen een wandelstok gebruiken. Het bied me extra steun. Aangezien ik er één gebruik kan ik afwisselen als mijn arm pijnlijk begint te worden.
Naarmate mijn lichaam meer pijn gaat doen en moe word heb ik steeds meer moeite om rechtop te lopen, dan doet de kruk goed haar werk want hierdoor moet ik wel rechtop blijven lopen.
Ook het begrip dat je (meestal) krijgt is fijn, ze vragen of je even moet zitten, snappen waarom je zo moeilijk loopt. Maar ook asociaal gedrag van mensen komt naar boven, mensen die blijven zitten in de trein waardoor jij met je kruk moet blijven staan.
In het begin schaamde ik me enorm voor mijn kruk, maar ook mijn omgeving snapte er niets van. Inmiddels schaam ik me er niet meer voor omdat het me zoveel goeds brengt. Mijn omgeving is er ook aan gewent, laatst vroeg mijn vader waarom ik mijn kruk niet mee had genomen naar de kermis.
Afgelopen week was ik zelfs zo ver om het mijn huisarts te vertellen, dit vond ik moeilijk omdat hij altijd op me over kwam alsof hij niet geloofd in het bestaan van Fibromyalgie. Maar mijn huisarts was zelfs super positief toen ik mijn verhaal vertelde.
Nu ga ik een opvouwbare kruk aanschaffen zodat ik hem altijd mee kan nemen maar niet continue hoef te gebruiken. Vind het niet nodig om hem te gebruiken als het niet nodig is namelijk. De kruk moet nog komen maar heb al wel een tas gekocht waar ze mooi in kan.
To be continued…
Even eens een vraagje: waarom gebruik je maar 1 kruk? Ik heb, buiten mijn benen, ook veel last van mijn rug en ik vrees een beetje dat ik met 1 kruk mijn rug te veel langs 1 kant telkens belast door wat scheef te lopen …
Inmiddels gebruik ik al jaren geen krukken meer Evy. O.a. het endometriose dieet heeft voor mijn fibromyalgie erg veel goeds gedaan net zoals extra vitamine D. Maar destijds was eentje voldoende bij mij, heb geen last gehad van scheef lopen of iets dergelijks. Ik gebruikte het enkel bij nood en niet de gehele dag/elke dag.
Fijn om te lezen! Ik had eerst een beetje moeite om de stap te zetten, omdat ik onlangs pas 20 ben geworden. Ik wil wel een vorm van een stok, maar ik twijfel heel erg tussen een ‘oude mensen’ wandelstok en een medische kruk..
Waar heb jij die van jou gekocht?
Groetjes en sterkte, Zoë
Snap ik Zoë, ik was toen ik het artikel schreef in 2011 ook begin 20. Daarom koos ik voor zwarte, medische krukken. Die heb ik toen ergens online gevonden maar aangezien het zo lang geleden is kan ik je daar nu helaas niet verder bij helpen. Ik zou ook nu weer kiezen voor een medische kruk omdat je hier je armen meer in kunt ontlasten, een wandelstok lijkt me persoonlijk nogal belastend voor je polsen namelijk.
Wat ontzettend fijn om dit te lezen. Ik twijfel al een tijd of ik misschien beter zou lopen met een kruk ivm mijn fibro. Maar durfde de stap nooit te zetten. Na het lezen van jouw verhaal doe ik het gewoon. Het gaat om mij en mijn bewegingsvrijheid. En niet om wat een ander ervan vind. Dankjewel
Spijtig te lezen dat je worstelt met fibromyalgie R. Goed om te horen dat je wat aan mijn artikel en persoonlijke bevindingen gehad hebt ❤️